Militêre sielkunde het ten doel om militêre personeel te help om druk en spanning in hul pligte te oorkom.
Militêre sielkundiges werk dikwels saam met militêre personeel wat trauma of geestesversteurings ervaar het.
Militêre sielkunde bestaan sedert die Eerste Wêreldoorlog en II, toe navorsing gedoen is om die gevolge van oorlog op militêre personeel te verstaan.
Militêre sielkundiges kan help met die werwing en keuse van toepaslike militêre personeel vir sekere take.
Militêre sielkunde kan ook help met die herstel van militêre personeel wat gevange geneem of as gyselaar gehou is.
Militêre sielkunde kan help met die vorming van strategieë en taktieke in die stryd.
Militêre sielkundiges kan ook help met die ontwikkeling van opleidingsprogramme en leierskapsontwikkeling.
Militêre sielkunde is ook die hooffokus in navorsing oor die geestelike toestand van militêre personeel wat in die oorlogsone werk.
Militêre sielkunde kan ook help met die verbetering van die welstand van gesinne van militêre personeel wat dien.
Militêre sielkunde kan help met die ontwikkeling van programme vir selfmoordvoorkoming en omgee vir militêre personeel wat depressie of ander geestesversteurings ervaar.
