Паслядоўнасць ДНК - гэта працэс чытання паслядоўнасці базы азоту, якая змяшчаецца ў ланцужку ДНК.
Паслядоўнасць ДНК - гэта методыка, якая выкарыстоўвае унікальныя хімічныя рэакцыі, якія могуць вызначыць паслядоўнасці нуклеінавай кіслаты ў малекуле ДНК.
Паслядоўнасць ДНК выкарыстоўваецца для класіфікацыі вірусаў, бактэрый і іншых арганізмаў.
Метады паслядоўнасці ДНК былі выкарыстаны ў розных галінах, уключаючы генетыку, эвалюцыйную біялогію і лячэнне.
Паслядоўнасць ДНК можа ідэнтыфікаваць людзей, што дазваляе навукоўцам адсочваць сваяцтва паміж людзьмі.
Паслядоўнасць ДНК таксама можа быць выкарыстана для выяўлення генетычнай дзіўнасці, што дазваляе навукоўцам даведацца, як развіваюцца медыцынскія ўмовы.
Паслядоўнасць ДНК таксама можа даць інфармацыю пра тое, як развіваюцца арганізмы, дапамагаючы навукоўцам зразумець, як арганізмы ўзаемадзейнічаюць паміж сабой.
Паслядоўнасць ДНК стала адной з самых карысных малекулярных метадаў вызначэння генетычнай структуры і функцыянавання.
Метады паслядоўнасці ДНК былі выкарыстаны для вырашэння многіх выпадкаў злачыннасці і для выяўлення арганізмаў, якія ўдзельнічаюць у хваробах.
Гэтая методыка таксама была выкарыстана для вырашэння розных медыцынскіх праблем, у тым ліку вызначэння сувязі паміж генетычнымі і пэўнымі медыцынскімі ўмовамі.
