Сельская гаспадарка існавала з дагістарычных часоў і стала адной з асновы стварэння цывілізацыі.
У 3 -м стагоддзі да нашай эры егіпецкія эксперты пачалі будаваць сістэму паліву, каб высушыць прыбярэжную зямлю і вырабляць пшаніцу.
У 19 -м стагоддзі да н.э., шумеры пачалі апрацоўваць пшаніцу, каб зрабіць хлеб.
У 17 -м стагоддзі да нашай эры егіпецкія эксперты пачалі выкарыстоўваць сельскагаспадарчыя інструменты пад назвай аб'екты.
У 9 -м стагоддзі да н.э., грэчаскія эксперты распрацавалі паслядоўныя метады пасадкі для павышэння прадукцыйнасці.
У 7 -м стагоддзі да нашай эры рымскія эксперты пачалі выкарыстоўваць сельскагаспадарчую тэхніку, напрыклад, відэльцы, памяшканні і сякера для павелічэння вытворчасці.
У 15 стагоддзі французскія эксперты пачалі выкарыстоўваць газонакасілку для вытворчасці травы хутчэй.
У 18 -м стагоддзі брытанскія эксперты пачалі выкарыстоўваць машыну для шліфавання пшаніцы для атрымання мукі.
У 19 -м стагоддзі амерыканскія эксперты пачалі выкарыстоўваць нажніцы травы для атрымання большай травы.
У 20 -м стагоддзі японскія эксперты ўвялі сучасныя тэхналогіі, якія дазвалялі павялічыць вытворчасць сельскай гаспадаркі.