Традыцыйная інданезійская анімацыя існуе з дагістарычных часоў, з малюнкамі на камянях і пячорных сценах як першапачатковы прыклад анімацыі.
Адной з формаў традыцыйнай інданезійскай анімацыі з'яўляюцца ценявыя лялькі, дзе скураныя лялькі выкарыстоўваюцца для распавядання эпічных гісторый з гладкімі і прыгожымі рухамі.
Інданезійская традыцыйная анімацыя таксама ўключае ў сябе 2D -тыпы анімацыі, такія як папулярныя інданезійскія мультфільмы, такія як Si Unyil і Upin & Ipin.
Адзін з вядомых інданезійскіх анімацыйных персанажаў - Сі Джукі, камічны персанаж, які потым адаптаваны ў анімацыю з адметным і смешным стылем.
Традыцыйная інданезійская анімацыя была прызнана на міжнародным узроўні, з інданезійскімі мультыплікацыйнымі фільмамі, такімі як "Сакрэт" Страчанага каралеўства і бітва за Сурабая ", якія атрымалі ўзнагароду на міжнародных кінафестывалях.
Яркія і яркія колеры з'яўляюцца адметнай рысай традыцыйных інданезійскіх анімацый, якія часта прымаюць вясёлыя і аптымістычныя тэмы.
Адной з самых вядомых інданезійскіх традыцыйных анімацыйных метадаў з'яўляецца ротаскапізацыя, дзе выявы зроблены з фільмаў, а затым зноў намаляваны для стварэння анімацыі.
Традыцыйныя інданезійскія анімацыі часта ўключаюць элементы мясцовай культуры, такія як музыка і традыцыйныя танцы, і распавядаюць гісторыі, натхнёныя інданезійскай міфалогіяй і легендай.
Традыцыйныя інданезійскія анімацыі можна знайсці ў розных формах сродкаў масавай інфармацыі, уключаючы фільмы, тэлебачанне і відэагульні.
Інданезійская традыцыйная анімацыя працягвае развівацца і становіцца ўсё больш папулярным сярод інданезійскага народа і міжнароднага свету, даючы магчымасці інданезійскім аніматарам выказаць сваю творчасць і ўводзіць інданезійскую культуру ў свет.