Η αφηρημένη τέχνη είναι μια μορφή τέχνης που δεν αντιπροσωπεύει αντικείμενα που μπορούν να ταυτοποιηθούν άμεσα.
Η αφηρημένη τέχνη εμφανίστηκε για πρώτη φορά στις αρχές του 20ου αιώνα στην Ευρώπη και την Αμερική.
Στην Ινδονησία, η αφηρημένη τέχνη εμφανίστηκε στη δεκαετία του 1950.
Ένας από τους πρωτοπόρους της ινδονησιακής αφηρημένης τέχνης είναι η Affandi, η οποία είναι γνωστή για το εκφραστικό στυλ ζωγραφικής.
Η αφηρημένη τέχνη στην Ινδονησία επηρεάζεται επίσης από τις παραδοσιακές τέχνες, όπως το Batik και τα ξύλινα γλυπτά.
Τα αφηρημένα έργα τέχνης στην Ινδονησία συχνά αντικατοπτρίζουν την ομορφιά της φύσης και τον πλούτο του ινδονησιακού πολιτισμού.
Μερικοί διάσημοι ινδονησιακοί αφηρημένοι καλλιτέχνες περιλαμβάνουν S. Sudjojono, Soedibio και Rusli.
Η αφηρημένη τέχνη είναι συχνά μια επιλογή για εσωτερική διακόσμηση, επειδή μπορεί να προσφέρει μια σύγχρονη και αριστοκρατική πινελιά.
Η αφηρημένη τέχνη δεν περιορίζεται μόνο στους πίνακες, αλλά μπορεί επίσης να βρεθεί με τη μορφή αγαλμάτων, εγκαταστάσεων και άλλων έργων τέχνης.
Η αφηρημένη τέχνη είναι μια μορφή τέχνης που δίνει προτεραιότητα στην προσωπική έκφραση και ερμηνεία, έτσι ώστε κάθε άτομο να μπορεί να πάρει διαφορετικό νόημα από το ίδιο έργο τέχνης.
