Το κλαρίνο είναι ένα ξύλινο όργανο αιολικής ενέργειας που προέρχεται από την Ευρώπη.
Το κλαρινέτο ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1690 από τον Johann Christoph Denner στη Νυρεμβέργη της Γερμανίας.
Το σύγχρονο κλαρίνο αποτελείται από πέντε μέρη, δηλαδή βαρέλι, άνω άρθρωση, κατώτερη άρθρωση, κουδούνι και επιστόμιο.
Το κλαρινέτο παίζεται γενικά στην ορχήστρα, τις μπάντες και τη μουσική τζαζ.
Το κλαρίνο χρησιμοποιείται συχνά ως μουσικό όργανο Solis στην ορχήστρα.
Το κλαρινέτο έχει ένα ευρύ φάσμα ήχου, που κυμαίνεται από χαμηλούς τόνους έως υψηλές σημειώσεις.
Το κλαρινέτο μπορεί να παιχτεί με διάφορες τεχνικές, όπως Legato, Staccato και Vibrato.
Το κλαρινέτο είναι γενικά κατασκευασμένο από ξύλο, όπως η Grenadilla, το Maple και το Rosewood.
Το κλαρίνο μπορεί επίσης να γίνει από συνθετικά υλικά, όπως πλαστικό και ρητίνη.
Στην Ινδονησία, το κλαρινέτο παίζεται συχνά στη μουσική του Keroncong, στο Kroncong Tugu και στην περιφερειακή μουσική όπως το Jaipongan και το Gamelan.
