Το γυαλί φυσάει είναι η τέχνη της δημιουργίας γυάλινων αντικειμένων με θέρμανση υγρού γυαλιού και σχηματίζοντας το με ένα ειδικό εργαλείο.
Οι τεχνικές φυσαλίδων από γυαλί υπήρξαν από χιλιάδες χρόνια πριν, δηλαδή στην αρχαία αιγυπτιακή εποχή.
Αρχικά, οι τεχνικές φυσαλίδων γυαλιού χρησιμοποιούνται μόνο για να φτιάξουν κοσμήματα και μουσικά όργανα.
Ένα από τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται στο γυαλί είναι ένας γυάλινος σωλήνας, όπου υπάρχει μια τρύπα στη μέση για να πιπιλίζουν υγρό γυαλί.
Το υγρό γυαλί που χρησιμοποιείται σε γυαλί προέρχεται από ένα μείγμα συστατικών όπως άμμο, σόδα ασύμμεσης και ασβέστη.
Το φυσικό γυαλί απαιτεί υψηλή τεχνογνωσία και ακρίβεια, επειδή κάθε κίνηση έχει επιρροή στην τελική μορφή των γυάλινων αντικειμένων που έγιναν.
Ορισμένες ειδικές τεχνικές σε γυαλί που φυσούν περιλαμβάνουν τη συγχώνευση, την πτώση και τη λάμπα.
Το φυσικό γυαλί έγινε δημοφιλές στη Βενετία τον 13ο αιώνα και εξακολουθεί να είναι μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες της πόλης.
Τα γυάλινα αντικείμενα που παρασκευάζονται με τεχνικές εκτόξευσης γυαλιού μπορούν να έχουν διάφορα σχήματα και μεγέθη, που κυμαίνονται από αγγεία λουλουδιών έως γλυπτά.
Εκτός από τη Βενετία, το γυαλί φυσάει είναι επίσης μια αρκετά δημοφιλής βιομηχανία σε χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γερμανία και η Κίνα.