In Indonesië heeft 1% van de rijkste mensen meer rijkdom dan de laagste 50% van de bevolking.
Sinds 2000 is het niveau van de economische ongelijkheid van Indonesië toegenomen.
Het verschil in inkomsten tussen steden en dorpen in Indonesië is erg groot.
Vrouwen in Indonesië zijn meestal armer dan mannen.
Corruptie in Indonesië is een van de belangrijkste factoren die economische ongelijkheid veroorzaken.
De salarissen van werknemers in Indonesië die in de informele sector werken, zijn meestal lager.
Overheidsprogramma's om armoede te verminderen, zoals programma's voor familiehoop, zijn er niet in geslaagd om problemen met economische ongelijkheid op te lossen.
Indonesische overheidsuitgaven voor de onderwijs- en gezondheidssector zijn nog steeds laag in vergelijking met andere landen in de Zuidoost -Aziatische regio.
Het werkloosheidspercentage in Indonesië is zeer hoog, vooral onder jongeren.
Multinationale en oligarchiebedrijven in Indonesië zijn vaak een factor die de economische ongelijkheid verergert.
