Łucznictwo jest częścią kultury indonezyjskiej od czasów prehistorycznych.
W przeszłości łucznictwo było używane jako narzędzie myśliwskie i obrona przed atakami wroga.
Techniki łucznicze stosowane przez naród indonezyjski są bardzo zróżnicowane, w zależności od regionów i grup etnicznych.
Łucznictwo w Indonezji wymaga nie tylko silnej fizycznej, ale także koncentracji i wiedzy specjalistycznej w zakresie kontrolowania oddychania.
Oprócz tego, że jest sportem, łucznictwo jest często używane jako rozrywka w tradycyjnych wydarzeniach lub ceremoniach religijnych.
Indonezja ma sportowców łuczniczych, którzy zdobyli złoty medal podczas imprezy sportowej w Azji, takich jak Riau Ega Agatha w 2018 roku.
Niektóre rodzaje tradycyjnych indonezyjskich łuków obejmują łuk jawajski, łuk Dayak i Bali Bow.
W miarę rozwoju technologii łucznictwo w Indonezji jest również przeprowadzane przy użyciu nowoczesnego łuku i innego bardziej wyrafinowanego sprzętu.
Indonezja ma aktywną społeczność łuczniczą, taką jak społeczność łucznicza Indonezji i Indonezyjska Federacja Archery.
Łucznictwo jest również wykorzystywane jako sport, który może pomóc w procesie rehabilitacji i rozwoju umiejętności społecznych dla dzieci o specjalnych potrzebach.
