Przed pojawieniem się współczesnej broni palnej starożytne wojska rzymskie użyły gorących żelaznych kul lub ognia, aby rzucić wrogów.
Pierwsze taktyki wojenne udokumentowane w historii odbywają się w wojnie między Sumerią a Elamem w około 2700 rpne.
Napoleon Bonaparte stosuje wiele nowych strategii na wojnie, w tym użycie koni do transportu broni i składników żywności.
Podczas II wojny światowej japońskie wojska wyszkoliły psy do zabijania wrogów zębami wykonanymi ze stali.
W XVI wieku wojska szwajcarskie były znane jako najlepsze wojska ze względu na ich wiedzę w zakresie używania włóczni i pługów.
Starożytne wojska mongolskie słyną z zdolności do jazdy i używania strzał.
Podczas zimnej wojny Stany Zjednoczone i Związek Radziecki zbudował wielu bunkrów nuklearnych, aby chronić swoich przywódców.
W XVIII wieku oddziały francuskie użyły balonów, aby szpiegować swoich wrogów podczas bitwy.
Podczas wojny w Wietnamie wojska amerykańskie używali broni chemicznej, takiej jak Napalm i Orange Agents, aby zniszczyć las i zmusić wrogów do wyjścia z ich kryjówki.
Starożytne wojska rzymskie są również znane z użycia koni jako broni w bitwie, poprzez przymocowanie noży do stóp i kierowanie ich do wroga.
