Эканамічная тэорыя - гэта думка, якая тлумачыць, як людзі, кампаніі і ўрад прымаюць рашэнні аб тым, як яны павінны выкарыстоўваць даступныя рэсурсы.
Эканамічная тэорыя пачынаецца з Адама Сміта, які выдаў кнігу пад назвай "Багацце нацый" у 1776 годзе.
Эканамічная тэорыя ператварылася ў шырокую дысцыпліну з рознымі рознымі падыходамі для тлумачэння і разумення эканамічных паводзін.
Эканамічная тэорыя можна падзяліць на дзве асноўныя паддысцыпліны, а менавіта мікраэканамічная тэорыя і макраэканамічная тэорыя.
Мікраэканамічная тэорыя спрабуе растлумачыць, як людзі і кампаніі прымаюць рашэнні аб выдатках, вытворчасці і цэнах на тавары і паслугі.
Макраэканамічная тэорыя спрабуе растлумачыць, як працуе эканоміка ў цэлым, гледзячы на рост, інфляцыю, беспрацоўе і курс.
Эканамічная тэорыя таксама можа быць падзелена на некалькі асноўных патокаў, а менавіта паток Крэвінгійскага, неа-раінезіянскага, манетарыста і неакласічнага.
Эканамічная тэорыя ператварылася ў шырокую і складаную дысцыпліну, якая спалучае ў сабе матэматычныя паняцці, статыстыку і сацыяльныя навукі для разумення эканамічных праблем.
Эканамічная тэорыя таксама ператварылася ў шырокую і складаную дысцыпліну, якая вывучае, як розныя фактары могуць паўплываць на эканамічны рост, інфляцыю і іншыя.
Эканамічная тэорыя стала адной з самых папулярных дысцыплін ва ўніверсітэтах па ўсім свеце і дапамагала кіраўнікам рашэнняў у розных галінах.
