Ο εξπρεσιονισμός είναι ένα κίνημα τέχνης που εμφανίστηκε στην Ευρώπη στις αρχές του 20ού αιώνα και στη συνέχεια εξαπλώθηκε στην Ασία.
Το κίνημα εξπρεσιονισμού στην Ινδονησία ξεκίνησε τη δεκαετία του 1930 και αναπτύχθηκε γρήγορα μέχρι τη δεκαετία του 1950.
Στο κίνημα της εξπρεσιονισμού στην Ινδονησία, οι καλλιτέχνες χρησιμοποιούν συχνά φωτεινά χρώματα και έντονη αντίθεση για να εκφράσουν έντονα συναισθήματα.
Ένα από τα κορυφαία στοιχεία του κινήματος εξπρεσιονισμού στην Ινδονησία είναι η Affandi, η οποία είναι γνωστή για τους δραματικούς και ενεργητικούς πίνακες ζωγραφικής.
Οι ινδονησιακοί εξπρεσιονιστικοί πίνακες περιγράφουν συχνά αμφιλεγόμενα κοινωνικά και πολιτικά θέματα, όπως η φτώχεια, η αδικία και η ανισότητα.
Το κίνημα του εξπρεσιονισμού επηρεάζει επίσης άλλη τέχνη στην Ινδονησία, όπως γραφικές τέχνες, γλυπτά και τέχνη εγκατάστασης.
Μερικοί άλλοι διάσημοι Ινδονησιακοί εξπρεσιονιστικοί καλλιτέχνες είναι οι Sudjojono, Barli Sasmitawinata και Hendra Gunawan.
Το κίνημα εξπρεσιονισμού στην Ινδονησία έχει επίσης αντίκτυπο στην ανάπτυξη της τέχνης σε άλλες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, όπως η Μαλαισία και οι Φιλιππίνες.
Οι ινδονησιακοί εξπρεσιονιστικοί πίνακες εμφανίζονται συχνά σε εκθέσεις τέχνης σε όλο τον κόσμο και γίνονται πολύτιμες συλλογές σε διεθνή μουσεία.
Το κίνημα εξπρεσιονισμού στην Ινδονησία έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην έκφραση της ινδονησιακής πολιτιστικής ταυτότητας και ταυτότητας μέσω των καλών τεχνών.
