Ghostverhalen bestaan sinds de oudheid en worden verondersteld deel uit te maken van de menselijke cultuur over de hele wereld.
De meeste spookverhalen komen uit overtuigingen of mythen en worden vaak gebruikt om natuurlijke fenomenen uit te leggen die niet kunnen worden verklaard.
Enkele beroemde spookverhalen in Indonesië zijn de legende van de koningin van de zuidkust en Kuntilanak.
Hoewel veel mensen bang zijn voor spookverhalen, zijn er ook mensen die zich aangetrokken en vermaakt voelen door hem.
Veel horrorfilms zijn aangepast uit spookverhalen, zoals de film Pocong, Sundel Bolong en Devils of Satan.
Ghostverhalen worden ook vaak gebruikt als leermateriaal op scholen, vooral in Indonesische en literaire lessen.
Sommige beroemde spookverhalen in het buitenland zijn Dracula, Frankenstein en de Hoofdloze ruiter.
Er zijn verschillende plaatsen in de wereld die worden beschouwd als spookplaatsen, zoals Poveglia Island in Italië en spookhuizen in de Verenigde Staten.
Veel mensen geloven dat ze de aanwezigheid van geesten hebben gezien of gevoeld, en er zijn ook mensen die geloven dat ze kunnen communiceren met bovennatuurlijke wezens.
Sommige spookverhalen bevatten morele berichten of verborgen berichten, zoals het verhaal van Roro Jonggrang dat berichten bevat over het belang van eerlijk zijn en niet arrogant zijn.
