Braille został stworzony przez niewidomego mężczyzny o imieniu Louis Braille w 1824 roku, kiedy miał 15 lat.
Braille został po raz pierwszy użyty we Francji jako sposób na pomoc w żywych i pisaniu osób niewidomych.
Indonezyjczyk ma system brajlowy podobny do brajla stosowanego w innych krajach.
W indonezyjskim brajalem jest około 63 znaków, w tym litery, liczby i interpunkcja.
Indonezyjska brajlowa może być używana w różnych mediach, takich jak książki, tabliczki i urządzenia elektroniczne.
Braille Indonezyjczyk może być również używany do pisania muzyki i notatek muzycznych.
Istnieją organizacje i instytucje poświęcone wspieraniu niewidomych w nauce brajlowskiej, takich jak Stowarzyszenie Indonezyjskiej Niepełnosprawności wizualnej (P2CP).
Chociaż Braille stał się międzynarodowym standardem pomagającym niewidomym, wciąż jest wiele osób, które nie wiedzą o tym systemie.
Istnieją konkursy i konkursy mające na celu przetestowanie zdolności osoby do czytania i pisania brajl.
Braille otworzył wiele drzwi dla osób niewidomych, umożliwiając im uczenie się, pracę i uczestnictwo w społeczności bardziej niezależnie.
