Pierwszym dokumentem w Indonezji była kolej Batavia-Buitenzorg w 1912 roku.
Film dokumentalny Soerabaja Tempo Doeloe, wydany w 2016 roku, stał się najczęściej oglądanym indonezyjskim dokumentem na YouTube z ponad 14 milionami widzów.
W 2019 r. Dokument Kartini stał się pierwszym indonezyjskim filmem dokumentalnym wyemitowanym w indonezyjskich teatrach i zdobył kasę 10,5 miliarda rupii.
Film dokumentalny Joshua Oppenheimer zdobył nagrodę Feature Best Documentary Feature Award na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Toronto w 2012 roku.
Akt zabijania filmu dokumentalnego Joshua Oppenheimera stał się pierwszym indonezyjskim dokumentem nominowanym przez Academy Awards w 2014 roku.
Cichy film dokumentalny Joshua Oppenheimer, który ujawnił okrucieństwo wobec komunistów w 1965 r., Zakazano emisji w Indonezji.
Film dokumentalny matki autorstwa Yayana Sofyana opowiada historię matki, która traktowała jej dziecko przez 20 lat, zdobyła nagrodę za najlepszą nagrodę dokumentalną na indonezyjskim festiwalu filmowym w 2018 roku.
Film dokumentalny The Look of Silence autorstwa Joshua Oppenheimer, który również ujawnił okrucieństwa w 1965 roku, zdobył nagrodę dla najlepszej nagrody dokumentalnej na Festiwalu Filmowym Wenecji w 2014 roku.
Nowy film dokumentalny buta Adityi Ahmad opowiada historię dziecka, które chce kupić nowe buty dla swojej młodszej siostry, zdobył nagrodę dla najlepszej nagrody dokumentalnej na indonezyjskim festiwalu filmowym w 2017 roku.
Film dokumentalny Punk In Love autorstwa Oki Setiany Dewi, opowiada historię kultury punkowej w Indonezji, zdobył nagrodę dla najlepszego filmu na indonezyjskim festiwalu filmowym w 2009 roku.
