Według danych światowej perspektywy populacji liczba osób starszych (ponad 60 lat) w Indonezji szacuje się na 40 milionów w 2050 r.
W Indonezji opieka rodzicielska jest zwykle obowiązkiem ich dzieci, zwłaszcza dziewcząt.
W niektórych regionach w Indonezji nadal istnieją tradycje, aby uznać rodziców, którzy są starzy za ciężar i nie są już przydatne dla rodzin.
Wiele osób starszych w Indonezji ma trudności z uzyskaniem dostępu do odpowiednich usług opieki zdrowotnej i medycznej.
Według badań przeprowadzonych przez University of Indonesia Demographic Institute poziom zależności osób starszych w Indonezji jest dość wysoki, co stanowi około 13,6 procent w 2015 r.
Niektóre instytucje rządowe i prywatne w Indonezji otworzyły usługi domów opieki lub instytucje społeczne dla osób starszych, które potrzebują konserwacji i opieki.
Większość domów opieki w Indonezji jest nadal nieodpowiednia pod względem wyszkolonych obiektów i siły roboczej do opieki nad osobami starszymi.
Według danych Centralnej Agencji Statystycznej kobiety mają dłuższy poziom długości życia w porównaniu z mężczyznami w Indonezji. Dlatego opieka rodzicielska jest zwykle obowiązkiem dziewcząt.
Niektóre instytucje w Indonezji otworzyły również programy szkoleniowe dla pracowników, którzy chcą nauczyć się dbać o osoby starsze.
Niektóre badania pokazują, że interakcja społeczna i działania związane z fizycznym i umysłowym mogą pomóc w utrzymaniu zdrowia i dobrobytu osób starszych. Dlatego ważne jest, aby rodziny i społeczności nadal zwracały uwagę na potrzeby i pragnienia osób starszych w zaspokajaniu ich potrzeb społecznych i emocjonalnych.
