Muzyka lub teoria muzyczna w Indonezji jest badana pod wydziałem sztuki i designu lub wydziału muzyki.
Istnieje kilka tradycyjnych indonezyjskich teorii muzycznych, takich jak teoria gamelana, teoria muzyczna i teoria Gending.
Jednym ze słynnych autorów i ekspertów w indonezyjskiej teorii muzyki jest Dr. Sumarsam, który uczył na Uniwersytecie Wesleyan, Stany Zjednoczone.
Indonezyjska teoria muzyki silnie wpływa kultura i religia w Indonezji, takim jak hinduizm, islam i buddyzm.
Istnieje kilka strumieni muzycznych w Indonezji, które mają różne teorie muzyczne, takie jak Keroncong, Dangdut i Pop Streams.
Teoria muzyki w Indonezji obejmuje nie tylko teorię notacji, ale także teorię rytmu, teorię harmonii i teorię melodii.
Niektóre tradycyjne indonezyjskie instrumenty muzyczne mają bardzo złożoną teorię muzyki, taką jak jawajski gamelan i balijski gamelan.
Istnieje indonezyjscy artyści muzyczni, którzy również produkują dzieła teorii muzyki, takich jak I Wayan Sadra, Slamet Abdul Sjukur i Guruh Soekarnoputra.
Teoria muzyki w Indonezji rozpoznaje również specjalne warunki, takie jak termin Sorogan, który odnosi się do sekcji melodii śpiewanej przez głównego piosenkarza w Gamelan.
Indonezyjska teoria muzyki nadal rozwija się wraz z rozwojem muzyki w Indonezji, zarówno pod względem przepływu nowej muzyki, jak i wykorzystania technologii do produkcji muzyki współczesnej.
