Arkusz muzyki został po raz pierwszy wprowadzony w Indonezji w XIX wieku przez holenderskich najeźdźców.
Tradycyjna indonezyjska notacja muzyczna, taka jak Notation Pelog i Slendro, była używana od czasów starożytnych.
Przed przyjęciem notacji zachodniej muzyka indonezyjska znana jest jako notacja liczbowa o nazwie Kepatihan.
Większość arkuszy muzycznych w Indonezji jest napisana w notacji muzycznej zachodniej, używając listów od G.
Jednym z słynnych kompozytorów w Indonezji jest Ismail Marzuki, który stworzył wiele krajowych i popularnych piosenek.
Muzyka jest zwykle używana przez muzyków i śpiewaków, aby pomóc im zapamiętać teksty melodii i piosenek.
W Indonezji jest wiele szkół muzycznych, które oferują programy szkoleniowe w czytaniu i pisaniu arkuszy muzycznych.
Niektóre tradycyjne indonezyjskie instrumenty muzyczne, takie jak Angklung i Gamelan, nie używają arkuszy muzycznych, ale polegają na słuchaniu i pamięci muzyków.
Arkusze muzyczne można znaleźć w różnych gatunkach muzycznych w Indonezji, w tym w pop, rock, dangdut i muzyce regionalnej.
Indonezja ma wiele społeczności muzycznych, które często wymieniają arkusze muzyczne i współpracują w lokalnych i międzynarodowych wydarzeniach muzycznych.
