Экалагічная этыка з'яўляецца часткай этыкі, якая вывучае каштоўнасці і нормы, звязаныя з чалавечым жыццём, і яго сувязь з прыродным асяроддзем.
Канцэпцыя экалагічнай этыкі абагульняе такія пытанні, як абарона прыроды, прыродныя правы, біятэхналогія і абарона правоў жывёл.
Канцэпцыя экалагічнай этыкі можа прымяняцца для вырашэння глабальных экалагічных праблем, такіх як глабальнае пацяпленне, забруджванне навакольнага асяроддзя і высечка лясоў.
Канцэпцыя экалагічнай этыкі таксама ўключае ў сябе вывучэнне таго, як людзі павінны дзейнічаць, каб максімальна павялічыць агульны дабрабыт і знізіць негатыўны ўплыў чалавечай дзейнасці на навакольнае асяроддзе.
Экалагічная этыка таксама падкрэслівае важнасць падтрымання і захавання прыроды і забеспячэння таго, каб чалавечыя інтарэсы не перашкаджалі інтарэсам прыроды.
Некаторыя тэорыі экалагічнай этыкі падкрэсліваюць важнасць падтрымання і захавання прыроды для дабрабыту сучасных і будучых пакаленняў.
Экалагічная этыка таксама засяроджваецца на прыродных правах і разуменні таго, што прырода мае тыя ж правы, што і людзі.
Канцэпцыя экалагічнай этыкі таксама накіравана на павышэнне дасведчанасці аб уздзеянні чалавечай дзейнасці на навакольнае асяроддзе і садзейнічанне экалагічна чыстым практыкам.
Экалагічная этыка таксама ўключае такія пытанні, як сацыяльная справядлівасць, правы жывёл і аднаўленне экасістэм.
Экалагічная этыка таксама падкрэслівае важнасць зніжэння залежнасці чалавека ад прыродных рэсурсаў і павелічэння адказнасці чалавека за навакольнае асяроддзе.
