Геадэсі - гэта галіна навукі, якая засяроджана на вымярэнні і адлюстраванні зямлі.
Гедэсі існуе з 2 стагоддзя Старажытнага Егіпта.
У 2 стагоддзі Эратостэн выкарыстаў геадэзію для вылічэння адлегласці паміж Каірам і Сіенам.
У 17 стагоддзі Ісаак Ньютан распрацаваў геаметрычную канцэпцыю, каб растлумачыць рух аб'ектаў у космасе.
У 18 стагоддзі П'ер-Сімон Лаплас распрацаваў тэорыю аднастайнасці для вывучэння зруху Зямлі.
У 19 -м стагоддзі Андра Бессель распрацаваў тэорыю геадэсі, дзе прыйшоў да высновы, што ўсе кропкі на паверхні зямлі павінны мець столькі ж, што і ў цэнтры зямлі.
У 20 -м стагоддзі пачалі ўводзіць больш дасканалыя інструменты навігацыі і вымярэнняў, каб дапамагчы працэсу геадэсі.
З 1970 -х гадоў спадарожнікі выкарыстоўваліся для вымярэння і адлюстравання паверхні Зямлі больш дакладна.
У 1980 -я гады тэхналогія глабальнай сістэмы пазіцыянавання (GPS) пачала выкарыстоўвацца для вымярэння і адлюстравання Зямлі.
У цяперашні час геадэсі выкарыстоўваецца для розных мэтаў, такіх як адсочванне ветру тарнада, вымярэнне схілу глебы і марской навігацыі.