Нацыяналізм упершыню з'явіўся ў Еўропе ў 18 -м стагоддзі як рэакцыя на панаванне знешняй улады і ўмацаванне нацыянальнай ідэнтычнасці.
Нацыяналізм стаў важным фактарам у сучаснай гісторыі, асабліва ў барацьбе за незалежнасць і фарміраванне новых краін.
Канцэпцыя нацыяналізму ўпершыню была ўведзена нямецкім філосафам Ёганам Готфрыдам Гердэрам у канцы 18 -га стагоддзя.
У 19 стагоддзі нацыяналізм стаў усё больш папулярным у Еўропе і стаў важным фактарам у вайне і канфліктах паміж краінамі.
Нацыяналізм таксама адыгрывае важную ролю ў нацыянальным вызваленні ў Азіі, Афрыцы і Лацінскай Амерыцы ў 20 стагоддзі.
Адным з прыкладаў паспяховага руху нацыяналізму з'яўляецца Індыйскі рух за незалежнасць з Брытаніі ў 1947 годзе.
Нацыяналізм таксама стаў супярэчлівым прадметам, асабліва ў кантэксце глабалізацыі і міграцыі.
Некаторыя краіны, такія як ЗША, прынялі ідэалогію нацыяналізму для ўмацавання нацыянальнай ідэнтычнасці і прасоўвання ўнутранай палітыкі.
Нацыяналізм таксама паўплываў на мастацтва і культуру, і многія мастакі і пісьменнікі стварылі творы, якія ўмацоўваюць нацыянальную ідэнтычнасць.
Хоць нацыяналізм стаў важнай часткай сусветнай гісторыі і палітыкі, гэтая ідэалогія часта падвяргаецца крытыцы, паколькі ён можа выклікаць канфлікт і пашкоджанне адносін паміж краінамі.
