Με βάση το οικογενειακό δίκαιο, ο γάμος ισχύει μόνο αν γίνει από δύο άτομα που αγαπούν ο ένας τον άλλον και συμφωνούν να ζήσουν μαζί.
Ο οικογενειακός νόμος ρυθμίζει επίσης την επιμέλεια των παιδιών, όπου και οι δύο γονείς έχουν τα ίδια δικαιώματα για την αύξηση των παιδιών τους.
Στο οικογενειακό δίκαιο, η κληρονομιά των περιουσιακών στοιχείων πραγματοποιείται με βάση το νόμο, εκτός εάν έχει γίνει διαθήκη ή συμφωνία για τον διαχωρισμό των προηγούμενων περιουσιακών στοιχείων.
Η εγκυμοσύνη εκτός του γάμου θεωρείται παραβίαση του νόμου και μπορεί να οδηγήσει σε νομικές συνέπειες και για τα δύο μέρη.
Το διαζύγιο μπορεί να γίνει με βάση διάφορους λόγους, συμπεριλαμβανομένων των διαφορών που δεν μπορούν να επιλυθούν, η απιστία ή η ενδοοικογενειακή βία.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο δικαστής μπορεί να αποφασίσει να δώσει παιδική επιμέλεια σε έναν από τους γονείς ή ακόμα και άλλα κόμματα, όπως παππούδες ή αδέλφια.
Ο οικογενειακός νόμος ρυθμίζει επίσης παρόμοιους γάμους, οι οποίοι σε αρκετές χώρες επιτρέπονται, αλλά σε άλλες χώρες εξακολουθεί να θεωρείται παραβίαση του νόμου.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο οικογενειακός νόμος μπορεί επίσης να προστατεύσει τα παιδιά από ανεύθυνους γονείς ή ακόμα και ενδοοικογενειακή βία.
Στην περίπτωση διαζυγίου, το οικογενειακό δίκαιο μπορεί να αποφασίσει για τη διανομή κοινών περιουσιακών στοιχείων, όπως σπίτια, αυτοκίνητα ή επενδύσεις.
Ο οικογενειακός νόμος μπορεί επίσης να παρέχει προστασία στους γονείς που έχουν παιδιά με ειδικές ανάγκες ή αναπηρίες, παρέχοντας ειδικά δικαιώματα και νομική προστασία.
