Radioactiviteit is een spontaan proces waarbij de kern deeltjes en energie emitteert.
Radioactiviteit werd voor het eerst ontdekt door de Franse wetenschapper Henri Becquerel in 1896.
Een van de beroemdste radioactieve elementen is uranium, dat wordt gebruikt als brandstof voor kerncentrales.
Er zijn drie soorten straling geproduceerd door radioactiviteit: alfa -deeltjes, bèta -deeltjes en gammastralen.
Radioactiviteit kan op medische gebieden worden gebruikt om kanker te behandelen en om lichaamsbeelden te maken met behulp van PET- en CT -scantechnieken.
Er zijn enkele natuurlijke ingrediënten die radioactiviteit bevatten, zoals graniet, zandsteen en zelfs drinkwater.
Radioactiviteit kan ook worden gebruikt op het gebied van geologie om de leeftijd van rots en fossielen te bepalen.
Een van de negatieve effecten van radioactiviteit is ionisatie -straling, die een impact kan hebben op de menselijke gezondheid en het milieu.
Het niveau van straling ontvangen door individuen kan worden gemeten met behulp van een Geiger -teller.
Radioactiviteit kan ook worden gebruikt om het archeologische leven van objecten zoals artefacten en fossielen te bepalen.
