Rosicrucianisme kwam voor het eerst Indonesië binnen in de jaren 1920.
De beroemdste Rosicruciaanse organisatie in Indonesië is de Amorc (oude mystieke orde Rosae Crucis).
Rosicrucianisme leert dat spirituele waarheid kan worden gevonden door persoonlijke ervaring en niet door dogma of leringen van bepaalde religies.
In het verleden worden Rosicruciaanse leden vaak beschouwd als ontsnappingen of ballingschap uit de gemeenschap vanwege hun verschillende overtuigingen.
Rosicrucianisme leert ook het concept van reïncarnatie en karma, namelijk dat elke actie gevolgen heeft die het volgende leven zullen beïnvloeden.
Rosicrucianisme leert dat mensen spirituele veiligheid kunnen bereiken door middel van meditatiepraktijk, yoga en de toepassing van morele principes in het dagelijks leven.
Amorc heeft veel leden in Indonesië, vooral in Jakarta, Surabaya, Bali en Bandung.
Rosicrucianisme is niet gerelateerd aan bepaalde religies en leden mogen elke religie beoefenen die ze kiezen.
Amorc Indonesië heeft een museum in Jakarta met artefacten en historische objecten gerelateerd aan de geschiedenis van het Rosicrucianisme.
Rosicrucianisme bestaat vandaag nog steeds en blijft mensen aantrekken die op zoek zijn naar spirituele waarheid.
