Dynastia Tang jest jedną z największych dynastii w historii Chin, od 618 do 907 r.
Dynastia Tang rządziła przez 289 lat, co czyni ją jedną z najdłuższych dynastii w historii Chin.
Dynastia Tang osiągnęła szczyt swojej chwały w VIII wieku, gdzie rządzili rozległym terytorium i mieli silną władzę militarną.
Podczas dynastii Tang Chiny stały się centrum handlu międzynarodowego i kulturowego, gdzie wielu ludzi z zagranicy przybyło do Chin, aby handlować i studiować.
Dynastia Tang jest znana jako Złoty okres literatury chińskiej, w którym wówczas napisano wiele słynnych dzieł literackich, takich jak poezja Tang.
Dynastia Tang słynie również z sukcesu w rozwijaniu technologii i innowacji, takich jak odkrycie papieru pieniężnego, silników parowych i kompasu magnetycznego.
Pod dynastią Tang buddyzm i taoizm rozwinęły się szybko w Chinach, a w tym czasie zbudowano wiele świątyń buddyjskich i Tao.
Dynastia Tang jest również znana z liberalnej polityki wobec kobiet, w której kobiety mogą uczyć się i być zaangażowane w działania społeczne i kulturalne.
Dynastia Tang ma wielu znanych cesarzy, takich jak cesarz Tang Taizong, który jest uważany za jednego z największych władców w historii Chin.
Dynastia Tang doznała niepowodzenia w IX wieku, w którym bunt i wojna domowa osłabiły ich siłę, i wreszcie zostały obalone przez dynastię Song w 907 r.
