Το αστικό δίκαιο είναι ένα μέρος του αστικού δικαίου στην Ινδονησία.
Ο Ινδονησιακός Πολιτικός Νόμος βασίζεται στον Αστικό Κώδικα (Kuhperdata).
Το αστικό δίκαιο ρυθμίζει τη σχέση μεταξύ ατόμων ή νομικών οντοτήτων όσον αφορά την ιδιοκτησία, τη σύμβαση και τη νομική ευθύνη.
Το Ινδονησιακό Πολιτικό Δίκαιο υιοθετήθηκε από το ολλανδικό νομικό σύστημα επειδή η Ινδονησία ήταν κάποτε ολλανδική αποικία.
Το ινδονησιακό αστικό δίκαιο αποτελείται από δύο τύπους, δηλαδή το γενικό αστικό δίκαιο και το ειδικό αστικό δίκαιο.
Το γενικό αστικό δίκαιο ρυθμίζει γενικά προβλήματα όπως συμβάσεις, κληρονομιά και νομική ευθύνη.
Το ειδικό αστικό δίκαιο ρυθμίζει προβλήματα που σχετίζονται με ορισμένους τομείς όπως η τραπεζική, η ασφάλιση και η περιουσία.
Το Ινδονησιακό Πολιτικό Δίκαιο αναγνωρίζει επίσης τις λεκτικές συμβάσεις, εφόσον μπορεί να αποδειχθεί με επαρκή αποδεικτικά στοιχεία.
Το Ινδονησιακό Πολιτικό Δίκαιο υιοθετεί την αρχή της ελευθερίας της σύμβασης, πράγμα που σημαίνει ότι οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να καθορίζουν το δικό τους συμβόλαιο περιεχόμενο, εφόσον δεν έρχονται σε αντίθεση με το νόμο και την ευπρέπεια.
Το Ινδονησιακό Πολιτικό Δίκαιο ρυθμίζει επίσης τις συμφωνίες προγαμιαίας και γάμου, συμπεριλαμβανομένης της διανομής περιουσιακών στοιχείων στο διαζύγιο.
