Prawo cywilne jest częścią prawa cywilnego w Indonezji.
Indonezyjskie prawo cywilne opiera się na kodeksie cywilnym (Kuhperdata).
Prawo cywilne reguluje relacje między osobami fizycznymi lub podmiotami prawnymi pod względem własności, umowy i odpowiedzialności prawnej.
Indonezyjskie prawo cywilne zostało przyjęte z holenderskiego systemu prawnego, ponieważ Indonezja była kiedyś kolonią holenderską.
Indonezyjskie prawo cywilne składa się z dwóch rodzajów, a mianowicie ogólnego prawa cywilnego i specjalnego prawa cywilnego.
Ogólne prawo cywilne reguluje ogólne problemy, takie jak umowy, dziedzictwo i odpowiedzialność prawna.
Specjalne prawo cywilne reguluje problemy związane z niektórymi dziedzinami, takimi jak bankowość, ubezpieczenie i nieruchomości.
Indonezyjskie prawo cywilne uznaje również umowy werbalne, o ile można je udowodnić wystarczającymi dowodami.
Indonezyjskie prawo cywilne przyjmuje zasadę wolności umowy, co oznacza, że ludzie mogą swobodnie ustalić własną treść umowy, o ile nie konfliktują z prawem i przyzwoitością.
Indonezyjskie prawo cywilne reguluje również umowy przedmałżerskie i małżeńskie, w tym dystrybucję aktywów w rozwodzie.