Канстытуцыйнае заканадаўства - гэта галіна закона, якая рэгулюе канстытуцыю краіны.
Канстытуцыя - самы высокі закон у краіне, які павінен выконваць усе грамадзяне і дзяржаўныя ўстановы.
Канстытуцыйнае права адыгрывае важную ролю ў падтрыманні палітычнай і сацыяльнай стабільнасці краіны.
У Інданезіі пісьмовая канстытуцыя ўтрымліваецца ў Канстытуцыі 1945 года.
Канстытуцыя 1945 года перанесла некалькі змяненняў у сваёй гісторыі, якія называюцца папраўкамі.
Канстытуцыйнае права таксама рэгулюе правы чалавека, такія як права на свабоду меркаванняў, права на свабоду рэлігіі і права на роўнасць перад законам.
Канстытуцыйны суд - гэта ўстанова, якая ўпаўнаважана праверыць закон Канстытуцыі 1945 года.
Канстытуцыйнае права таксама змяшчае размеркаванне ўлады паміж дзяржаўнымі інстытутамі, такімі як заканадаўчыя, выканаўчыя і судовыя інстытуты.
У некаторых краінах ёсць няпісаныя канстытуцыі, такія як брытанцы, якія абапіраюцца на з'езд і юрыдычную практыку па рэгуляванні кіравання сваёй краіны.
Канстытуцыя таксама можа стаць інструментам абароны меншасці і прадухілення злоўжывання ўладай з боку ўрада.