Ο Ηρόδοτος, αρχαίος Έλληνας ιστορικός, ονομάζεται ο πατέρας της ιστορίας επειδή θεωρείται ο πρώτος που δημιουργεί αυτόν τον όρο.
Ο Θουκυδίδης, ένας άλλος αρχαίος Έλληνας ιστορικός, είναι διάσημος για το έργο του με τίτλο Ιστορία του πολέμου του Πελοπόννησου που θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά έργα στη δυτική ιστορία.
Ο Ibn Khaldun, μουσουλμανικός ιστορικός του 14ου αιώνα, θεωρείται ως ένας από τους πατέρες της κοινωνικής ιστορίας και της κοινωνιολογίας λόγω του έργου του με τίτλο Muqaddimah.
Ο Ηρόδοτος πιστεύει ότι στον πόλεμο, το θάρρος και οι αδυναμίες των ανθρώπων προέρχονται από την κοινωνική τους τάξη και όχι από τους αγώνες τους.
Ο Θουκυδίδης έζησε πέφτει άρρωστος κατά τη διάρκεια του πολέμου και έχασε τη θέση του ως γενική Αθήνα.
Ο Ibn Khaldun δημιούργησε την έννοια του Asabiyyah που αναφέρεται στο πνεύμα της ενότητας και της υπερηφάνειας που παρακινεί μια ομάδα να επιβιώσει και να αναπτυχθεί.
Η Sima Qian, αρχαίος κινεζικός ιστορικός, είναι ο συγγραφέας ενός μεγάλου ιστορικού που θεωρείται το πιο πλήρες και λεπτομερές ιστορικό έργο στην αρχαία Κίνα.
Η Sima Qian γνώρισε έναν ευνουχισμό και εξόριστη τιμωρία για τη συγγραφή για την αποτυχία ενός αρχαίου Κινέζου στρατηγού.
Ο Tacitus, ρωμαϊκός ιστορικός, έγραψε πολλά για τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και είναι διάσημος για το έργο του με τίτλο Annals.
Ο Tacitus γράφει επίσης για τις γερμανικές φυλές και θεωρείται η κύρια πηγή πληροφοριών για τον πολιτισμό και τις συνήθειες τους.
