Herodot, starożytny grecki historyk, nazywa się Ojcem Historii, ponieważ jest uważany za pierwszą osobę, która stworzyła ten termin.
Thucydides, kolejny starożytny grecki historyk, słynie z swojej pracy zatytułowanej Historia wojny Peloponnesa, która jest uważana za jedno z najważniejszych dzieł historycznych w historii zachodniej.
Ibn Khaldun, XIV -wieczny historyk muzułmański, jest uważany za jednego z ojców historii społecznej i socjologii ze względu na swoją pracę zatytułowaną Muqaddimah.
Herodot uważa, że w wojnie odwaga i słabości ludzi pochodzą z ich klasy społecznej, a nie z ich ras.
Thucydides doświadczył zachorowania podczas wojny i stracił swoją pozycję jako generał Ateny.
Ibn Khaldun stworzył koncepcję Asabiyyah, która odnosi się do ducha jedności i dumy, który motywuje grupę do przetrwania i rozwoju.
Sima Qian, starożytny chiński historyk, jest pisarzem wielkiego historyka, który jest uważany za najbardziej kompletne i szczegółowe dzieło historyczne w starożytnych Chinach.
Sima Qian doświadczyła kastracji i wygnanej kary za pisanie o niepowodzeniu starożytnego chińskiego generała.
Tacytus, rzymski historyk, dużo napisał o Imperium Rzymskim i słynie z swojej pracy zatytułowanej Annals.
Tacyt pisze także o plemionach germańskich i jest uważany za główne źródło informacji o ich kulturze i nawykach.
