Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Indonesië gekoloniseerd door de Nederlanders die vervolgens in 1942 door Japan werd bezet.
Japan gebruikt Indonesië als basis voor het beheersen van Zuidoost -Azië.
Indonesië is de locatie van een felle strijd tussen Japanse troepen en geallieerde krachten zoals Groot -Brittannië, Amerika en Australië.
Tijdens de Japanse bezetting ondervonden het Indonesische volk verschillende soorten onderdrukking en uitbuiting, zoals dwangarbeid en detentie.
Niet alleen dat, Japan voerde ook bombardementen en luchtaanvallen uit op steden in Indonesië, zoals Surabaya en Jakarta.
Indonesië is ook de locatie van de oorlog tussen Japanse troepen en Indonesische centrale regeringstroepen onder leiding van Sukarno en Hatta.
Nadat Japan zich had overgegeven, riep Indonesië zijn onafhankelijkheid uit op 17 augustus 1945, maar de Nederlanders erkenden de onafhankelijkheid niet en begonnen de Nederlandse militaire agressie I in 1947.
De Indonesische onafhankelijkheidsoorlog duurde vier jaar en eindigde met de erkenning van de Indonesische onafhankelijkheid door de Nederlanders in 1949.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Indonesië ook de locatie van verzet en ondergrondse bewegingen tegen indringers, zoals de Indonesische jeugdbeweging, het beveiligingsleger van mensen en Hezbollah.
De Tweede Wereldoorlog bracht grote veranderingen in Indonesië, waaronder de opkomst van een sterke nationalismebeweging en uiteindelijk onafhankelijkheid van het kolonialisme bereikte.
