Genel görelilik veya genel görelilik teorisi, tarihin en karmaşık ve önemli fizik teorilerinden biridir.
Bu teori, 1915'te Alman dahisi fizikçi Albert Einstein tarafından geliştirilmiştir.
Genel görelilik, yerçekiminin kütle ve enerji ile uzay-zaman deformasyonundan kaynaklandığını açıklar.
Bu, uzay ve zamanın aslında uzay-zaman olarak bilinen bir birimde birbiriyle ilişkili olduğu kavramını tetikler.
Bu teorinin sonuçlarından biri, zamanın daha güçlü yerçekimi olan bir yerde daha yavaş hareket etmesidir.
Genel görelilik, kırmızı kaymalar ve yerçekimi esnekliği gibi çeşitli astronomik gözlemlerde deneysel olarak kanıtlanmıştır.
Bu teori aynı zamanda kara delikler, yerçekimi dalgaları ve göreceli lens yerçekimi gibi fenomenler hakkında tahminler de sağlar.
Genel görelilik, parçacıklar, kozmoloji ve kuantum teorisi fiziği ile de yakından ilişkilidir.
Bu teori ile ilgili ilginç gerçeklerden biri, Einstein'ın aslında teorisinde yerçekimi terimini kullanmaması ve bu fenomeni uzay-zamanın deformasyonu olarak tanımlamasıdır.
Genel görelilik, modern fizikte birçok teori ve keşif için de temel oluşturmuştur ve bugüne kadar fizikçiler için ilginç bir araştırma konusu olmaya devam etmektedir.
