Кіраванне ланцужкамі паставак у Інданезіі вядома як кіраванне ланцужкамі паставак або SCM.
У Інданезіі ёсць шэраг важных партоў, якія з'яўляюцца галоўным шлюзам для дастаўкі тавараў з і па ўсім свеце, напрыклад, порт Танджунг -Прыёка ў Джакарце і Порт Танджунг Перак у Сурабаі.
Адной з асноўных праблем кіравання ланцужкамі паставак у Інданезіі з'яўляецца недастатковая інфраструктура, асабліва ў аддаленых раёнах і складана дасягнуць.
Аднак у Інданезіі ёсць шмат прыродных рэсурсаў, такіх як вугальныя шахты, нафтавыя і алейныя плантацыі, якія з'яўляюцца важнымі сыравінай у вытворчай прамысловасці.
Прамысловасць рыбалоўства таксама з'яўляецца адным з важных сектараў па кіраванні ланцужкамі паставак у Інданезіі, а экспарт рыб і рыбалоўства штогод дасягае мільярдаў долараў.
Інданезія таксама мае шэраг буйных лагістычных кампаній, якія прадастаўляюць паслугі па дастаўцы і размеркаванні ва ўсіх кутках краіны, такіх як JNE, Tiki і POS Indonesia.
Кіраванне ланцужкамі паставак у Інданезіі ўсё часцей развіваецца з наяўнасцю інфармацыйных тэхналогій і інтэграванымі сістэмамі кіравання, такімі як ERP і SCM Systems, якія палягчаюць нагляд і кантроль над бізнес -працэсамі.
Некаторыя універсітэты ў Інданезіі правялі спецыяльныя навучальныя праграмы і курсы па кіраванні ланцужкамі паставак, такіх як Універсітэт Інданезіі, Універсітэт Гаджа Мада і тэхналагічны інстытут Бандунга.
У апошнія гады Інданезія таксама пачала засяроджвацца на распрацоўцы халяльнай і экалагічна чыстай упакоўкі, якая патрабуе больш інтэграванага і ўстойлівага кіравання ланцужкамі паставак.
На кіраванне ланцужкамі паставак у Інданезіі таксама ўплываюць сацыяльныя і культурныя фактары, такія як спажывецкія звычкі ў пакупках і як весці бізнес, які з'яўляецца асабістым і доўгатэрміновым арыентаваным.
