Η σκάλισμα ή η σκάλισμα είναι μια παραδοσιακή τέχνη που έχει αναπτυχθεί στην Ινδονησία για εκατοντάδες χρόνια.
Η τέχνη της σκάλισμα πραγματοποιείται γενικά σε ξύλινα αντικείμενα, όπως αγάλματα, ανάγλυφα και στολίδια.
Στην Ινδονησία, η σκάλισμα χρησιμοποιείται συχνά ως συμπλήρωμα στα κτίρια ή ως διακόσμηση σε οικιακά έπιπλα.
Οι ινδονησιακοί καλλιτέχνες σκάλισμα είναι διάσημοι για τεχνικές σκάλισμα που είναι πολύ λεπτομερείς και λεπτές, όπως γλυπτά στις πόρτες και παράθυρα των παραδοσιακών σπιτιών.
Ορισμένες περιοχές στην Ινδονησία έχουν επίσης ένα ξεχωριστό στυλ σκάλισμα, όπως το Μπαλί με την τέχνη του ξύλου και της πέτρας και το Jepara με έπιπλα σκάλισμα.
Ένα από τα ξύλινα υλικά που χρησιμοποιείται συχνά για τη σκάλισμα είναι το τικ, επειδή έχει ισχυρές και ανθεκτικές ίνες.
Εκτός από το ξύλο, άλλα υλικά που χρησιμοποιούνται για σκάλισμα είναι πέτρες, όπως φυσική πέτρα, μάρμαρο και γρανίτη.
Η τέχνη της σκάλισμα χρησιμοποιείται επίσης συχνά ως πρόσθετο εισόδημα για τις αγροτικές κοινότητες, ειδικά σε περιοχές που έχουν φυσικούς πόρους όπως το ξύλο και την πέτρα.
Η σκάλισμα χρησιμοποιείται επίσης συχνά ως αντικείμενο σουβενίρ για τους τουρίστες που επισκέπτονται την Ινδονησία.
Ορισμένοι ινδονησιακοί καλλιτέχνες σκάλισμα έχουν κερδίσει διεθνή αναγνώριση, όπως ο Nyoman Nuarta που δημιούργησε το άγαλμα του Garuda Wisnu Kencana στο Μπαλί, η οποία έγινε εικόνα του ινδονησιακού τουρισμού.