Η υγεία των ανθρώπων της Ινδονησίας είναι ευθύνη της κυβέρνησης μετά την ανεξαρτησία το 1945.
Το πρόγραμμα μαζικής ανοσοποίησης στην Ινδονησία ξεκίνησε το 1950 για να ξεπεράσει το ξέσπασμα ασθενειών που εξαπλώθηκαν.
Στη δεκαετία του 1970, η Ινδονησία κατάφερε να καταπολεμήσει τις επιδημίες της ευλογιάς που ήταν τα κύρια προβλήματα στην κοινότητα.
Στη δεκαετία του 1990, η Ινδονησία κατάφερε να μειώσει τα ποσοστά θνησιμότητας της μητέρας και της παιδικής θνησιμότητας από πολύ υψηλά πριν.
Στη δεκαετία του 2000, η Ινδονησία κατάφερε να μειώσει τον αριθμό των περιπτώσεων ελονοσίας και φυματίωσης με πρόγραμμα θεραπείας και πρόληψης.
Το Εθνικό Πρόγραμμα Ασφάλισης Υγείας (JKN), το οποίο ξεκίνησε το 2014, ήταν μία από τις προσπάθειες της κυβέρνησης για τη βελτίωση της πρόσβασης στην υγεία για όλα τα επίπεδα της κοινωνίας.
Η Ινδονησία είναι μία από τις χώρες με τον μεγαλύτερο αριθμό υγειονομικών εργαζομένων στον κόσμο.
Η Ινδονησία έχει επίσης πολλά πανεπιστήμια και εκπαιδευτικά ιδρύματα που προσφέρουν προγράμματα μελέτης δημόσιας υγείας.
Ορισμένες ασθένειες που εξακολουθούν να αποτελούν πρόβλημα στην Ινδονησία περιλαμβάνουν τον ιό HIV/AIDS, τον διαβήτη και τις καρδιακές παθήσεις.
Η χρήση της παραδοσιακής ιατρικής εξακολουθεί να διεξάγεται ευρέως από τον λαό της Ινδονησίας ως εναλλακτική θεραπεία.
