Surrealizm to ruch artystyczny, który pojawił się w latach dwudziestych XX wieku w Europie.
Ruch surrealizmu w Indonezji rozpoczął się w latach 30. XX wieku, gdzie artyści tacy jak Affandi i S. Sudjojono zaczęli odkrywać techniki i style surrealizmu w swojej sztuce.
Jednym z słynnych przykładów indonezyjskiej sztuki surrealizmu jest obraz Affandi zatytułowany Sceneria z góry, w którym znajduje się kobieta, która wygląda jak latająca w powietrzu.
Indonezyjska sztuka surrealizmu często odzwierciedla problemy społeczne i polityczne w kraju, a artyści używają symboli i metafor do krytyki rządu i społeczeństwa.
Indonezyjscy artyści, tacy jak FX Harsono i Heri Dono, słyną z swoich dzieł, które łączą elementy surrealizmu z indonezyjskim popem i tradycyjną kulturą.
Jednym z młodych artystów, którzy wyróżniają się w indonezyjskim ruchu surrealizmu, jest Eko Nugroho, który często używa technik mural i graffiti do opisania życia w dużych miastach Indonezji.
Indonezyjska sztuka surrealizmu często obejmuje również elementy natury, takie jak zwierzęta, rośliny i krajobrazy, które wskazują na związek między ludźmi a naturą.
Wielu indonezyjskich artystów zainspirowanych dziełami słynnych artystów surrealizmu, takich jak Salvador Dali i Rene Magritte, i używa technik takich jak kolaże i fotomontaż do tworzenia swoich dzieł.
Ruch surrealizmu w Indonezji wciąż rośnie, a coraz więcej młodych artystów zainteresowanych tą techniką i stylem.
Indonezyjska sztuka surrealizmu stała się również częścią globalnego ruchu sztuki współczesnej, a dzieła artystów, takie jak Agus Suwage i Titarubi, wystawiają w galeriach i muzeach na całym świecie.
