Književna teorija je polje studija koje proučava kako čitamo, analiziramo i tumače književna djela.
U književnoj teoriji postoje različiti pristupi i teorije koji se koriste za analizu književnih djela, poput feminizma, postkolonijalizma i psihoanalize.
Jedna od poznatih figura u književnoj teoriji je Jacques Derrida, poznata po svojoj teoriji dekonstrukcije.
Koncept intertualne ili interteksualnosti jedan je od važnih koncepata u književnoj teoriji koji se odnosi na odnos između književnih djela i drugih književnih djela ili s društvenim i kulturnim kontekstima u kojima se rad proizvodi.
Neke teorije u književnoj teoriji pretpostavljaju da značenje u književnim djelima ne leži u samom tekstu, već čitateljima ili društvenim i kulturnim kontekstima u kojima se rad proizvodi.
Marksistička teorija jedan je od pristupa u književnoj teoriji koji naglašava odnos književnih djela i društvenih i ekonomskih struktura koje postoje u društvu.
Teorija feminizma u književnoj teoriji naglašava ulogu spola i seksualnosti u književnim djelima, kao i kritizirajući nepravdu i diskriminaciju žena u književnim djelima.
Postmodernizam je jedan od pokreta u književnoj teoriji koji odbacuje ideju da u književnim djelima postoji jedno značenje i pretpostavlja da značenje ovisi o čitateljevoj perspektivi.
Teorija dekonstrukcije Jacques Derrida pretpostavlja da je značenje u književnim djelima nestabilno i da je uvijek u procesu promjene, te naglašava upotrebu jezika i znakova u književnim djelima.
Književna teorija ne koristi se samo za analizu književnih djela, već se može primijeniti i na razne druge vrste tekstova, poput filmova, glazbe i vizualne umjetnosti.
