De begrafenis wordt al duizenden jaren door vele culturen en religies uitgevoerd.
In sommige landen, zoals Mexico en Spanje, worden begrafenissen gehouden om het leven te vieren van iemand die is overleden.
In sommige culturen, zoals in Ghana en China, dragen mensen persoonlijke bezittingen en voedsel naar de begrafenis om de ziel te ondersteunen die is overleden.
In de 19e eeuw werd begrafenis populair in de Verenigde Staten en veel rijke mensen die prachtige graven bouwden als een teken van sociale status.
In sommige landen, zoals Indonesië en India, begraven mensen de lichamen in het land dat met de hand werd opgegraven als een vorm van respect.
Aan het einde van de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw werd de activiteit van balseming (behoud van het lichaam) populair in de Verenigde Staten om toe te staan dat lichamen gedurende een langere periode worden getoond.
Sommige mensen kiezen ervoor om de as te mengen met materialen zoals hout of glasvezel om edelstenen te maken.
In sommige landen, zoals Japan, zet het gezin een stempel op het graf als een teken dat iemand is overleden.
Sommige mensen kiezen ervoor om het lichaam te behouden als een vorm van respect, zoals in het Pathology Museum in Philadelphia, met lichamen van verschillende soorten ziekten en verwondingen.
Sommige mensen kiezen ervoor om hun lichaam in kunstmest te laten worden of voedsel te maken voor vissen of vogels.