Początkowo teoria gry opracowali John von Neumann i Oskar Morgenstern w 1944 roku.
Teoria gier zastosowano w wielu dziedzinach, takich jak ekonomia, polityka i biologia.
Teoria gry omawia strategie i decyzje podejmowane przez każdego gracza w grze.
W teorii gier istnieje koncepcja równowagi Nasha, która wyjaśnia sytuację, w której każdy gracz wybrał dla siebie najlepszą strategię.
Teorię gier można również wykorzystać do analizy zachowania konsumentów i producentów na rynku.
W grach pokerowych teoria gier można wykorzystać do oszacowania szans na wygraną każdego gracza na podstawie karty, którą ma.
Teorię gier można również wykorzystać do analizy decyzji politycznych, takich jak wybory prezydenckie lub polityka publiczna.
W teorii gier istnieje gra zero sum, co oznacza, że jeśli jeden gracz wygra, inny gracz przegra.
Teorię gier można również wykorzystać do analizy relacji między krajami stosunków międzynarodowych.
W teorii gier istnieje koncepcja dylematu więźniów, która opisuje sytuację, w której dwie osoby, które się nie znają, muszą zdecydować, czy współpracować, czy nie.
