Трывожнае засмучэнне - гэта агульнае ўмова ў Інданезіі, прычым каля 9,8 мільёна дарослых, якія пакутуюць ад трывожных расстройстваў.
Шмат інданезійцаў, якія негатыўна глядзяць на людзей, якія адчуваюць трывожныя парушэнні, лічаць гэта слабым чалавекам альбо не ў стане пераадолець праблемы.
У перыяд з 2010 па 2015 год колькасць інданезійцаў, якія звяртаюцца па дапамогу да праблем трывогі, павялічылася на 50%.
Жанчыны, хутчэй за ўсё, адчуваюць трывожныя расстройствы, чым мужчыны ў Інданезіі.
Некаторыя фактары рызыкі трывожных расстройстваў у Інданезіі ўключаюць стрэс, сацыяльны ціск і дрэнныя эканамічныя ўмовы.
Некаторыя інданезійцы шукаюць альтэрнатыўную дапамогу, напрыклад, традыцыйную медыцыну ці шаманы, каб пераадолець трывогу.
Некаторыя тыпы агульных трывожных расстройстваў у Інданезіі ўключаюць сацыяльныя трывожныя расстройствы, OCD і ПТСР.
Кагнітыўная паводзінная тэрапія (ТГС) і прэпараты - гэта агульныя метады лячэння трывожных расстройстваў у Інданезіі.
Некаторыя інданезійцы адчуваюць трывогу, звязаную з рэлігіяй, напрыклад, страх грэху ці страху не ў стане ўвайсці ў неба.
Некаторыя інданезійцы адчуваюць трывогу, звязаную са здароўем, напрыклад, страх хваробы ці страх смерці.
