Περισσότερο από το 40% των εργαζομένων στην Ινδονησία βιώνουν λεκτική ή ψυχολογική παρενόχληση στην εργασία.
Περίπου το 70% των εργαζομένων στην Ινδονησία δεν λαμβάνουν κοινωνική προστασία από την εταιρεία που εργάζονται.
Οι γυναίκες εξακολουθούν να είναι θύματα διακρίσεων στην εργασία, με μόνο το 6,2% των εκτελεστικών θέσεων που γεμίζουν οι γυναίκες.
Τα προβλήματα ψυχικής υγείας στο χώρο εργασίας αυξάνονται στην Ινδονησία.
Πολλές εταιρείες στην Ινδονησία δεν παρέχουν επαρκή δικαιώματα άδειας στους υπαλλήλους τους.
Ο ελάχιστος μισθός στην Ινδονησία εξακολουθεί να είναι σχετικά χαμηλός, με μέσο όρο μόνο περίπου 4 εκατομμύρια RP το μήνα.
Οι εταιρείες στην Ινδονησία εξακολουθούν να είναι πολλές που δεν συμμορφώνονται με τους κανόνες και τα πρότυπα ασφάλειας εργασίας.
Οι εργαζόμενοι στην Ινδονησία συχνά αντιμετωπίζουν υπερβολική πίεση εργασίας, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει άγχος και κόπωση.
Το πρόβλημα της παιδικής εργασίας εξακολουθεί να αποτελεί σοβαρό πρόβλημα στην Ινδονησία, με περίπου 1,6 εκατομμύρια παιδιά που εργάζονται στον άτυπο τομέα.
Οι εταιρείες στην Ινδονησία εξακολουθούν να μην υπάρχουν ευκαιρίες για τους υπαλλήλους να αναπτύξουν τον εαυτό τους και να αναπτύξουν καριέρα.
