Sosyalizm ilk olarak Endonezya'da 1920'lerde Endonezya Komünist Partisi (PKI) tarafından tanıtıldı.
Soekarno'nun 1950'lerde ve 1960'larda saltanatı sırasında Endonezya, sosyalist ideolojiyi ulusal kalkınma için bir temel olarak kabul etti.
O zamanlar petrol, gaz ve madencilik millileştirme gibi ekonomik sektörler devlet tarafından devralındı.
Sosyalleşme kavramı, ulusal ekonomiyi güçlendirmek ve sosyal eşitsizliği azaltmak amacıyla plantasyon ve sanayi sektörlerine de uygulanır.
Bununla birlikte, 1960'larda 1990'lara kadar olan yeni düzen döneminde sosyalizm, hükümet tarafından marjinalleştirilmiş ve hatta bastırılan bir ideoloji haline geldi.
Sadece 1990'ların sonlarında reform döneminde sosyalizm yine akademisyenler ve sosyal aktivistler arasında tartışılan konu haline geldi.
Ünlü Endonezya sosyalist figürlerinden biri, Soekarno ve Yeni Düzen döneminde aktif bir yazar ve entelektüel olan Pramoedya Ananta Toer.
Şu anda Endonezya İşçi Partisi (PBI) Endonezya'da sosyalist ve Marksist bir ideoloji taşıyan bir siyasi partidir.
Endonezya'da, sosyalizmin sosyal, kültürel ve dini çeşitlilik açısından zengin olan Endonezya bağlamında etkili bir şekilde uygulanıp uygulanamayacağı konusunda tartışma ve tartışmalar var.
Bununla birlikte, sosyalist değerleri gerçekleştirerek Endonezya'da daha adil ve adil bir toplum yaratmak için mücadele eden birçok sosyal hareket ve topluluk vardır.
