Film teorisi ilk olarak 1950'lerde filmin insanlar arasında popüler hale geldiği Endonezya'da ortaya çıktı.
Endonezya'daki film teorisi 1980'lerde birçok üniversitenin film çalışma programları açtığı hızla gelişti.
Endonezya filmi teorisindeki büyük figürlerden biri, yönetmen ve film eleştirmeni olarak bilinen Arifin C. Noer'dır.
Endonezya film teorisi genellikle filmdeki sosyal ve politik yönlere odaklanır.
Tat veya duygu kavramı Endonezya film teorisinde genellikle önemli kabul edilir ve genellikle izleyicilerin deneyimini tanımlamak için kullanılır.
Endonezya film teorisi genellikle bir filmin yorumlanmasında kültür ve tarih bağlamını göz önünde bulundurur.
Sömürgecilik sonrası kavramı, Endonezya ve sömürge ülkeleri arasındaki ilişkiyi tanımlamak için Endonezya film teorisinde sıklıkla kullanılır.
Endonezya film teorisi genellikle hem ana karakter hem de senaryo ve senaryo yazarı olarak filmdeki kadınların rolünü vurgular.
Yerel bilgelik kavramı, Endonezya film teorisinde bir filmin yorumlanmasında Endonezya kültürünün benzersizliğini tanımlamak için sıklıkla kullanılır.
Bazı Endonezya film teorileri, anlatı veya sosyal yönlerden ziyade sinematografi ve ses tasarımı gibi filmin teknik yönlerine daha fazla odaklanmıştır.
