Η τσάντα διάτρησης έγινε για πρώτη φορά τον 19ο αιώνα στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αρχικά, οι τσάντες διάτρησης χρησιμοποιήθηκαν από τους μπόξερ ως εργαλεία κατάρτισης για να αυξήσουν τη δύναμη και τις τεχνικές πυγμαχίας τους.
Το μέγεθος της τσάντας διάτρησης ποικίλλει, αλλά συνήθως έχει μήκος περίπου 90-120 cm και διάμετρο περίπου 30-35 cm.
Το υλικό που χρησιμοποιείται για την παρασκευή σακουλών διάτρησης είναι γενικά το δέρμα αγελάδας ή το συνθετικό.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι σακουλών διάτρησης, όπως σακούλες ταχύτητας, σακούλες και σακούλες διπλού άκρου.
Οι σακούλες ταχύτητας χρησιμοποιούνται για την εκπαίδευση της ταχύτητας και της ακρίβειας της πυγμαχίας, ενώ οι βαριές σακούλες χρησιμοποιούνται για την εκπαίδευση της σωματικής δύναμης και της αντοχής.
Η τσάντα διπλού άκρου είναι ένας τύπος τσάντας διάτρησης που έχει δύο άκρα και χρησιμοποιείται για να εκπαιδεύσει την ταχύτητα και την ακρίβεια του πυγμαχίας.
Εκτός από την κατάρτιση πυγμαχίας, οι τσάντες διάτρησης χρησιμοποιούνται επίσης για την κατάρτιση γυμναστικής και υγείας, όπως η κατάρτιση καρδιο και η κατάρτιση δύναμης.
Η τσάντα διάτρησης χρησιμοποιείται επίσης συχνά ως θεραπευτικό εργαλείο για τη μείωση του στρες και τη βελτίωση της ψυχικής υγείας.
Ορισμένα άλλα αθλήματα, όπως το Muay Thai και το Kickboxing, χρησιμοποιούν επίσης τις τσάντες διάτρησης ως το κύριο εκπαιδευτικό εργαλείο.
